شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی ، پسری که پدرش را در یک کودتا به راحتی کنار گذاشت تا از حوض کاخ پادشاهی یک کشور فراموش شده که چون یک قارچ سمی بر پهنه نیلگون خلیج فارس نقش بسته است خود را سیراب کند.
به گزارش مرصاد، شیخ حمد این معادله ساده را وقتی حل کرد طمعش آرام نگرفت و گمان برد که همه معادلات جهان سیاست به همین راحتی است. او چندی بعد چنان دچار این توهم شد که با خیال راحت از اینکه تخت نرم پادشاهی اش را کسی چشم طمع ندوخته به گشت و گذار در اطراف و اکناف دنیا برآمد تا در قامت سیاست مداری ورزیده نقش ایفا کند.
آنقدر به خودش مطمئن بود که دستور می داد، ترغیب می کرد و البته در مواقع لازم دست به تهدید میزد اما وی ظاهرا دچار کمی آلزایمر هم بود چون در تشخیص اینکه به زیر دستانش باید دستور دهد نه اتحادیه عرب ، رغبت ناکامی قطر, عربستان را بازیگر آمریکا در سوریه کردهمپیمانانش را بر انگیزد نه گروه های مقاومت و مهم تر از همه کوچکتر از خودش را تهدید کند و نه روسیه [!] ناتوان بود و مشکلات حاد و غیر قابل درمانی داشت.
بازی روزگار اما می تواند ساده تر از این قضایا باشد ولی همین بازی ساده را هم این کشور و حاکمانش درک نمی کردند. شاید بتوان گفت آموختن برخی عبرت های تاریخ نیاز به تمدن دارد نه پول و نفت ، دانستن اینکه بهرام که گور میگرفتی همه عمر، دیدی که چگونه گور بهرام گرفت با تمدن چند هزار ساله لمس می شود نه قدمتی به اندازه تاریخ معاصر.
شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی پس از هجده سال کنار رفت . اما چه کنار رفتنی ؛ اصلا کدام کنار رفتن؟
اصولا ماهیت انقلاب های سفید این گونه است. شیخ حمد در حالی متن بیانیه از پیش تنظیم شده توسط پسرش را می خواند که به آخر خط رسیدن به وضوح در چهره اش نمایان بود ، فارغ از اخبار تایید نشده زندانی شدنش و اصولا پشت کردن همه زیر دستانش به او حمد بن خلیفه رسمی نا بجا میان همتایان دیکتاتورش به جا گذاشت.
اولین پادشاه مخلوع منطقه
شاید بتوان او را بن علی پادشاهان منطقه نامید که به طور نادر و برای اولین بار با روی خوش از قدرت کناره گرفت و به رسم قدیمی بین مرتجعین عرب مبنی بر چسبیدن اختاپوسی به قدرت پایان داد.
شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی رفت و تمام امیال و آرزوهایش فدای خواسته شیخه موزه شد که بدون مشورت با وی و مشورت کرده باغرب کارش را پیش برد. او اکنون باید از پشت شیشه تلویزیون سیاست را پیگیری نماید و شاید هم با سنت شکنی دیگری در بین همتایانش به نشر خاطرات بپردازد.
اما تمیم بن حمد بن خلیفه آل ثانی کیست ؟
اینکه بخواهیم به زندگینامه وی بپردازیم در قامت این نوشته جای نمیگیرد . او پسرک خوشگذرانی بود که ابولمشاغل بودن وی در درون قطر انگشت صحه بر این مطلب می گذارد . تمیم شاید تا چند سال پیش اصلا رویای پادشاهی پیش از مرگ پدر را نداشت اما حوادث به گونه ای دیگر رقم خورد .
بعد ها مشخص خواهد شد که چرا آمریکاییها تمیم را به حمد ترجیح داده اند اما آنچه که تا کنون خودنمایی کرده این نکته است که آمریکاییها تمیم را دارای مشکلات عدیده ذهنی حمد نمی بینند .
اصلا بعید نیست شاخ و شانه کشیدن های بیجای قطر در مقابل چین و روسیه باعث جری تر شدن سران این کشور ها در عدم رای علیه سوریه شده باشد . بررسی بعد آمریکایی کودتا خود تحلیل جداگانه ای را می طلبد اما مبرهن است که آمریکا اصلا دوست ندارد با قرنطینه نعش مرده شیخ حمد همچون همتایش عبدالله وحدت شکننده ای را برای قطر درست کند .
تمیم حالا سکاندار این کشور سرشار از ضد و نقیض دنیای سیاست شده است . خبر های منتشر شده از روحیات تمیم و البته بخش های عظیمی از زندگی نامه وی نشان دهنده این است که قطر در دوران تمیم مسیر خود را به سمت قهقراء اگر نه تند تر که لااقل با همان سرعت طی میکند. گویی حاکمان این قارچ سمی به مالیخولیای ابر قدرتی دچار اند .
تمیم البته کمی عاقل تر به نظر میرسد که اگر خلاف این بود ایالات متحده از بین چند ده شاهزاده فرد دیگری را جایگزین می کرد ، او با انجام کودتای سفید نشان داد حرکات غیر تنش زا را بیشتر می پسندد .
آیا چشم طمع عربستان به قطر بیشتر دوخته شده است؟
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مرصاد، باآنچه که از تعامل عربستان با آمریکا و از دیدارهای اخیر برخی مقامات میانی آل سعود با کاخ سفید بر می آید به نظر می رسد عربستان پیشنهاد الحاق قطر به خاک این کشور را تقدیم ارباب خود کرده است.
برخی تحلیل ها حاکی از انتخاب تمیم برای گذر از یک دوران انتقالی است اما ظاهرا مقامات کاخ سفید به دلیل تزلزل وحدت در عربستان این پیشنهاد را نپذیرفته و فقط به حاکمیت در سایه آنهم در آینده رضایت داده اند.
به هر حال آنچه که مسلم است این است که شیوخ عربی عروسکهای خیمه شب بازی ایالات متحده هستند و گاهی به یک حبه قند نیز کامشان شیرین شده و در لاک خود فرو می روند
آنچه که باید در مورد حاکم جدید این شبه جزیره مورد طمع ارضی عربستان بدانیم این است که وی هم به سیاست خارجی پدر که همان دیکته های شب آمریکا است ادامه می دهد و شاید هم گوی سبقت را در سرسپردگی برباید . در مورد حمایت از سلفی ها هم باید گفت رفتار تمیم کپی برابر اصل رفتار پدر است چون که اصلا قطر موجودیتش را در بین الملل مدیون این تندروهای تکفیری است . بالاخره باید موضوعی باشد که حاکمان این سومین منبع گاز دنیا به خاطر آن به اطراف و اکناف جهان سفر کنند و ژست یک دیپلمات را بگیرند .
به گزارش مرصاد، شیخ حمد این معادله ساده را وقتی حل کرد طمعش آرام نگرفت و گمان برد که همه معادلات جهان سیاست به همین راحتی است. او چندی بعد چنان دچار این توهم شد که با خیال راحت از اینکه تخت نرم پادشاهی اش را کسی چشم طمع ندوخته به گشت و گذار در اطراف و اکناف دنیا برآمد تا در قامت سیاست مداری ورزیده نقش ایفا کند.
آنقدر به خودش مطمئن بود که دستور می داد، ترغیب می کرد و البته در مواقع لازم دست به تهدید میزد اما وی ظاهرا دچار کمی آلزایمر هم بود چون در تشخیص اینکه به زیر دستانش باید دستور دهد نه اتحادیه عرب ، رغبت ناکامی قطر, عربستان را بازیگر آمریکا در سوریه کردهمپیمانانش را بر انگیزد نه گروه های مقاومت و مهم تر از همه کوچکتر از خودش را تهدید کند و نه روسیه [!] ناتوان بود و مشکلات حاد و غیر قابل درمانی داشت.
بازی روزگار اما می تواند ساده تر از این قضایا باشد ولی همین بازی ساده را هم این کشور و حاکمانش درک نمی کردند. شاید بتوان گفت آموختن برخی عبرت های تاریخ نیاز به تمدن دارد نه پول و نفت ، دانستن اینکه بهرام که گور میگرفتی همه عمر، دیدی که چگونه گور بهرام گرفت با تمدن چند هزار ساله لمس می شود نه قدمتی به اندازه تاریخ معاصر.
شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی پس از هجده سال کنار رفت . اما چه کنار رفتنی ؛ اصلا کدام کنار رفتن؟
اصولا ماهیت انقلاب های سفید این گونه است. شیخ حمد در حالی متن بیانیه از پیش تنظیم شده توسط پسرش را می خواند که به آخر خط رسیدن به وضوح در چهره اش نمایان بود ، فارغ از اخبار تایید نشده زندانی شدنش و اصولا پشت کردن همه زیر دستانش به او حمد بن خلیفه رسمی نا بجا میان همتایان دیکتاتورش به جا گذاشت.
اولین پادشاه مخلوع منطقه
شاید بتوان او را بن علی پادشاهان منطقه نامید که به طور نادر و برای اولین بار با روی خوش از قدرت کناره گرفت و به رسم قدیمی بین مرتجعین عرب مبنی بر چسبیدن اختاپوسی به قدرت پایان داد.
شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی رفت و تمام امیال و آرزوهایش فدای خواسته شیخه موزه شد که بدون مشورت با وی و مشورت کرده باغرب کارش را پیش برد. او اکنون باید از پشت شیشه تلویزیون سیاست را پیگیری نماید و شاید هم با سنت شکنی دیگری در بین همتایانش به نشر خاطرات بپردازد.
اما تمیم بن حمد بن خلیفه آل ثانی کیست ؟
اینکه بخواهیم به زندگینامه وی بپردازیم در قامت این نوشته جای نمیگیرد . او پسرک خوشگذرانی بود که ابولمشاغل بودن وی در درون قطر انگشت صحه بر این مطلب می گذارد . تمیم شاید تا چند سال پیش اصلا رویای پادشاهی پیش از مرگ پدر را نداشت اما حوادث به گونه ای دیگر رقم خورد .
بعد ها مشخص خواهد شد که چرا آمریکاییها تمیم را به حمد ترجیح داده اند اما آنچه که تا کنون خودنمایی کرده این نکته است که آمریکاییها تمیم را دارای مشکلات عدیده ذهنی حمد نمی بینند .
اصلا بعید نیست شاخ و شانه کشیدن های بیجای قطر در مقابل چین و روسیه باعث جری تر شدن سران این کشور ها در عدم رای علیه سوریه شده باشد . بررسی بعد آمریکایی کودتا خود تحلیل جداگانه ای را می طلبد اما مبرهن است که آمریکا اصلا دوست ندارد با قرنطینه نعش مرده شیخ حمد همچون همتایش عبدالله وحدت شکننده ای را برای قطر درست کند .
تمیم حالا سکاندار این کشور سرشار از ضد و نقیض دنیای سیاست شده است . خبر های منتشر شده از روحیات تمیم و البته بخش های عظیمی از زندگی نامه وی نشان دهنده این است که قطر در دوران تمیم مسیر خود را به سمت قهقراء اگر نه تند تر که لااقل با همان سرعت طی میکند. گویی حاکمان این قارچ سمی به مالیخولیای ابر قدرتی دچار اند .
تمیم البته کمی عاقل تر به نظر میرسد که اگر خلاف این بود ایالات متحده از بین چند ده شاهزاده فرد دیگری را جایگزین می کرد ، او با انجام کودتای سفید نشان داد حرکات غیر تنش زا را بیشتر می پسندد .
آیا چشم طمع عربستان به قطر بیشتر دوخته شده است؟
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مرصاد، باآنچه که از تعامل عربستان با آمریکا و از دیدارهای اخیر برخی مقامات میانی آل سعود با کاخ سفید بر می آید به نظر می رسد عربستان پیشنهاد الحاق قطر به خاک این کشور را تقدیم ارباب خود کرده است.
برخی تحلیل ها حاکی از انتخاب تمیم برای گذر از یک دوران انتقالی است اما ظاهرا مقامات کاخ سفید به دلیل تزلزل وحدت در عربستان این پیشنهاد را نپذیرفته و فقط به حاکمیت در سایه آنهم در آینده رضایت داده اند.
به هر حال آنچه که مسلم است این است که شیوخ عربی عروسکهای خیمه شب بازی ایالات متحده هستند و گاهی به یک حبه قند نیز کامشان شیرین شده و در لاک خود فرو می روند
آنچه که باید در مورد حاکم جدید این شبه جزیره مورد طمع ارضی عربستان بدانیم این است که وی هم به سیاست خارجی پدر که همان دیکته های شب آمریکا است ادامه می دهد و شاید هم گوی سبقت را در سرسپردگی برباید . در مورد حمایت از سلفی ها هم باید گفت رفتار تمیم کپی برابر اصل رفتار پدر است چون که اصلا قطر موجودیتش را در بین الملل مدیون این تندروهای تکفیری است . بالاخره باید موضوعی باشد که حاکمان این سومین منبع گاز دنیا به خاطر آن به اطراف و اکناف جهان سفر کنند و ژست یک دیپلمات را بگیرند .
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد