شاگردان دیروزی درس خوان تر بودند /معلمی را توصیه نمی کنم

به گزارشاسلام آباد خبر، به نقل از شبکه اطلاع رسانی مرصاد ، روز معلم بهانه ای شد تا با یکی از معلمان کرمانشاهی که از فعالین رسانه ای استان نیز هست به گفتگو بنشینیم. حسنعلی مهدوی چشمه گچی در سال 69 پس از اخذ دیپلم و شرکت در کنکور زمانی که هم در دانشگاه سراسری پذیرفته شد و هم دانشگاه تربیت معلم، دانشگاه تربیت معلم را برگزید و دو سال بعد در رشته علوم اجتماعی فارغ التحصیل مقطع کاردانی شد و از سال 71 نیز به استخدام آموزش و پرورش درآمد.

وی پس از استخدام به عنوان عضو هسته گزینش سازمان آموزش و پرورش مشغول خدمت شد و سپس در سن 24 سالگی به عنوان مدیر هنرستان هنرهای زیبا که امروزه هنرهای تجسمی نام گرفته انتخاب شد، ریاست آموزش و پرورش کوزران نیز از دیگر سوابق خدمتی وی است و اکنون نیز به عنوان مشاور در یکی از مراکز آموزشی مشغول است.

از اولین باری که سر کلاس درس به عنوان معلم حاضر شدید برایمان بگویید؟

مهدوی چشمه گچی: پس از اینکه از دانشگاه تربیت معلم فارغ التحصیل شدم بلافاصله در سر کلاس درس حاضر نشدم بلکه به عنوان نیروی مرکز گزینش آموزش و پرورش و پس از آن در کسوت مدیری خدمت کردم یعنی بعد از 10 سال نخستین بار به تدریس مشغول شدم.

بهترین هدیه ای در دوران معلمی گرفتید چه چیزی بوده است؟

مهدوی چشمه گچی: از مردم مناطق محروم از نظر مادی انتظار نمی رود که هدیه ای را برای معلم تهیه کنند بلکه همین تبریک های شفاهی نیز ارزشمند است.

تا حالا دانش آموزی را تنبیه کرده اید؟

مهدوی چشمه گچی: گاهی دانش آموزان به اندازه ای باعث عصبانیت می شدند که مجبور به تنبیه آنان می شدم البته نه آن تنبیه که منجر به آسیب جدی یا زخمی شدن آنان شود البته در حال حاضر سیستم تنبیه به آن صورتی که پیش از انقلاب در قالب فلک کردن و شلاق زدن بود وجود ندارد و سالها است که این بساط برچیده شده است.

در حال حاضر تنبیه های امروزی به صورت کم کردن نمره، احضار والدین، معرفی دانش آموز به دفتر و حتی در صورت اخراج نیز موقتا این کار انجام می شود در واقع تنبیه بدنی در کار نیست البته مواردی بسیار استثنایی نیز وجود دارد که این موارد هم به برکت اشاعه فضای مجازی سبب انجام واکنش های سریع و برخوردهای شدیدی با خاطیان شده است.

چنین رفتارهایی با هیچ رفتار قانونی سنخیت ندارد، تنبیه های آن زمان ما، درحد پیچ دادن گوش یا زدن کشیده بود و خود من نیز سعی می کردم بیشتر با دانش آموزان مدارا کنم آنان نیز در دنیای دوستی، احترام ما را حفظ می کردند.

تفاوت شاگردهای دیروزی و امروزی؟

مهدوی چشمه گچی: شاگردان دیروزی درس خوان تر بودند اما دانش آموزان امروزی با وجود ابزارهای فضای مجازی و سایتهای موجود چندان مایل به درس خواندن نیستند حتی این بی میلی به درس خواندن، نیز در دانشگاه ها وجود دارد.

در حال حاضر دانش آموزان انگیزه ای برای درس خواندن ندارند زیرا این همه تحصیل کرده بیکار در کشور داریم، اما از آنجا که والدین به اجبار اینکه فرزندانشان در کوچه و خیابان نباشند و در مواردی برای کلاس گذاشتن و مدرک گرایی، آنان را به مدرسه می گذارند اما آن عشق و علاقه سالهای قبل در کار نیست.

دانش آموزان در گذشته بدون حضور در کلاسهای کمک درسی و آموزشی و کنکوری و بدون وجود دانشگاه آزاد و مراکز علمی-کابردی که در هر کوی و برزن هستند در رشته های خوبی پذیرفته می شدند این در حالی بود که پول و امکانات نیز وجود نداشت.

تا حالا دانش آموزی شما را به چالش کشیده است؟

مهدوی چشمه گچی: بله زیرا من درس تاریخ را تدریس می کردم و این یک درس چالش برانگیز بود در مواردی که درباره برخی وقایع تاریخی حرف می زدم می گفتند این گونه نیست ما نیز محترمانه و منطقی سعی در قانع کردن آنان داشتیم.

به بقیه توصیه می کنید معلم شوند؟

مهدوی چشمه گچی: به نزدیکانم این شغل را توصیه نمی کنم البته خودشان نیز علاقه ای ندارند. معلمان از نظر امکانات معیشتی و برخورداری از حقوق نسبت به سایر مشاغل پایین تر هستند و این انگیزه ای برای انتخاب شغل معلمی ایجاد نمی کند.

بهترین و بدترین خاطره از دوران تدریس؟

مهدوی چشمه گچی: بدترین خاطره طی مدت 26 سال خدمتم فوت دانش آموزم بر اثر سانحه تصادف و همچنین تدریس برخی مباحث درسی به آن گونه که در کتب گفته شده بود در صورتی که واقعی نبوده با اینکه می دانستم برخی از مباحث درسی در تاریخ به این گونه رخ نداده اما به دلیل اینکه بر اساس قانون درس می بایست کتب درسی مرجع باشند مجبور بودم مبنای تدریس را کتاب درسی انتخاب کنم و از این نظر گاهی از نظر روحی ناراحت بودم.

بهترین خاطره هم از آنجا که قائل به جبر در انجام اعمال نبودم در مدرسه نیز در همان روزهای نخست تدریس معتقد بودم دانش آموز می بایست با رغبت بر سر کلاس درس حاضر شود برهمین اساس با آنان مدارا می کردم تا جایی که در پاسخ به درخواستهای آنان همواره جواب مثبت می دادم مثلا اگر کسی می گفت پاکنویس نمی آورم یا با مداد قرمز پاسخ نمی دهم یا زودتر منزل بروم در پاسخ همگی می گفتم اشکالی ندارد این رفتار من باعث شد خود دانش آموزان شرمنده شوند همچنین در پی مدارا کردن های من آنان علاقه زیادی به من پیدا کرده بودند و با دیدن من ابراز علاقه می کردند.

مهمترین چالش های نظام آموزشی فعلی چیست؟

مهدوی چشمه گچی: نظام آموزشی جدید با تغییرات گسترده ای مواجه است از یک سو تغییرات بخشنامه ای زیاد که مانع از انجام یک برنامه ریزی دقیق می شود از سوی دیگر نیز گاهی چند مدرسه را به یک مجتمع آموزشی تبدیل می کنند بعد آن را از بین می برند همچنین طرح جدیدی که بر مبنای آن دانش آموزان از نیمه شهریور به مدرسه بروند با وجود عدم استقبال والدین از آن طی سالهای گذشته بازهم مطرح شده که از جمله چالش های سیستم آموزشی فعلی است.

این آزمون و خطاها بدترین ضربات را به نظام تشویق و ترفیع سیستم آموزشی زده، گاهی در راس مسئولین این سازمان افرادی قرار می گیرند که سابقه مرتبط اموزشی ندارند در حالی که نباید سیستم آموزشی ما مبتنی بر رابطه باشد بلکه باید افراد به صورت مرحله ای ارتقا بگیرند.

سعادت دانش آموزان در گرو تحصیل است حتی اگر استخدام نشوند زیرا یادگیری باعث پرورش و رشد و کمال می شود به گفته پیامبر اکرم(ص) برای یادگیری علم باید تا دورترین نقطه هم رفت زیرا علم انسان را تکامل می بخشد در نتیجه دانش آموزان نه به خاطر مدرک گرایی بلکه برای باسواد شدن و مجهز شدن به تزکیه و تعلیم و تکامل شخصیت درس بخوانند.

دانش آموزان باید به سمت آموزش های فنی و حرفه ای حرکت کنند زیرا بازار کار بهتری در جامعه دارد، در حال حاضر بسیاری از افراد مدرک دارند اما نمی توانند استخدام شوند در حالی که با داشتن مهارتهای فنی و حرفه ای به وفور برای آنان بازار کار وجود دارد.

علم بهتر است یا ثروت؟

مهدوی چشمه گچی: برخلاف همگان که ثروت را برتر می دانند به اعتقاد من علم بهتر است زیرا با علم، ثروت نیز بدست می اید البته ثروت تنها مادی نیست و شامل ثروتهای معنوی نیز می شود که ارزش آن به مراتب بیشتر است زیرا ثروت مادی فانی است در نتیجه علم بهتر از ثروت است زیرا در پس علم ثروتی خلق می شود که با سیل و زلزله و... زائل نمی شود .

اگر به عقب باز گردید باز هم معلمی را انتخاب می کنید؟

مهدوی چشمه گچی: اگر باز هم به عقب برگردم معلمی را انتخاب نمی کنم چون من یک آدم سیاسی و رسانه ای هستم.