به گزارش اسلام آباد خبر ،به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ رقابت‌های جام جهانی فوتبال از انتهای آبان‌ماه سال جاری در شرایطی آغاز خواهد شد که از ۶ فیفادی موجود تا آغاز تورنمنت ۲۰۲۲ قطر، هنوز تکلیف هیچ‌یک از آن‌ها برای تیم ملی ایران مشخص نیست.
در حالی که حسن کامرانی‌فر به‌عنوان دبیرکل و حمید استیلی در قامت سرپرست تیم ملی فوتبال از وجود برنامه‌ریزی و کارگروه برای تعیین رقبای تدارکاتی تیم ملی صحبت می‌کردند، در فاصله یک ماه مانده فیفادی نخست تاکنون در عمل هیچ اقدامی انجام نشده.
پیش‌نویس قرارداد فدراسیون فوتبال با فدراسیون‌های دیگر با توجه به روند سردرگم و پراکنده هیأت رئیسه، سرپرست و دبیرکل فدراسیون فوتبال تا به این لحظه نهایی نشده و حتی تکلیف بازی با تیم درجه چندمی مانند نیوزیلند هم مشخص نیست؛ موضوعی که باعث نگرانی افکار عمومیِ فوتبال‌دوست شده.
از آن‌جا که کامرانی‌فر در اظهارنظری تاریخی به قطعیت برگزاری بازی با یکی از تیم‌های ملی فوتبال برزیل و یا آرژانتین با ضریب احتمال ۹۵ درصد اشاره کرده بود، حالا بازی این دو تیم در جایی غیر از قطر برگزار خواهد شد تا تیم ملی و فدراسیون فوتبال هم بمانند با حوض‌شان.
این سخن نسنجیده و خلاف‌واقع از سوی عالی‌ترین مقام اجرایی در فدراسیون فوتبال تاکنون نه‌تنها با شفاف‌سازی و عذرخواهی هم مواجه نشده، بلکه جایگزینی هم برای آن در دست نیست تا شاید احتمالش کم هم نباشد اگر در فیفادی خردادماه، تیم ملی از بازی دوستانه جا بماند.
در شرایطی که فدراسیون فوتبال درگیر جنگ رسانه‌ای شده و هر روز یک سند مبنی بر تخلف اعضای هیأت رئیسه و یا رئیس معزول مانند قارچ تکثیر پیدا می‌کند، دبیرکل هم از نقش اصلی‌اش که راهبری فدراسیون بوده جا مانده تا شلم شوربایی مبهم به انتظار فوتبال ملی نشسته باشد.
البته باید این مسئله هم شفاف‌سازی شود که با وجود اسناد منتشره درباره دریافتی‌های منصوبان رئیس فدراسیون فوتبال، دبیرکل چه مقدار برای فدراسیون و فوتبال ملی هزینه تراشیده. قطعاً با وجود پاداش و مزایای چند ده میلیونی اعضای هیأت رئیسه، دبیرکل هزینه‌های بیش‌تری هم خواهد داشت؛ آن هم بدون کم‌ترین آورده برای تیم ملی که ویترین فوتبال ماست.
نکته‌ای که می‌توان از نگاه دیگری به آن پرداخت؛ این است که اسنادی از دریافتی حسن کامرانی‌فر تاکنون منتشر نشده و این در حالی است که از آشپز تیم ملی تا منصوبین دیگر، همه و همه با افشای دریافتی‌های‌شان اعم از مزایا، پاداش و پول تو جیبی سفرها مواجه شده‌اند.
در این شرایط می‌توان نتیجه گرفت که با به‌خطر افتادن جایگاه کامرانی‌فر در کرسی دبیرکلی پس از قدرت‌گیری یک مشاور در فدراسیون فعلی، نقش وی در به‌راه افتادن این جریانات رسانه‌ای کم نباشد. محرز این است که عزل عزیزی‌خادم ربطی به مبارزه با فساد نداشته و افراد قدرت‌مند فعلی، آش را با جاش و تماماً برای خودشان با سهم بیش‌تر می‌خواستند!
نقد مهم و اصلی به فدراسیون فوتبال این‌جاست که چه در دوران ریاست شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و چه حالا که مرکب قدرت در اختیار اعضای هیأت رئیسه و مشاورین‌شان قرار گرفته، پول هست اما نه برای تیم ملی و بازی‌های تدارکاتی که از نان شب هم برای تیم دراگان اسکوچیچ واجب‌تر هستند.
انتهای پیام/