به گزارش اسلام آباد خبر ،به گزارششبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با تمام انتقادهایی که نسبت به کاهش میزان کیفیت سریال ها و برنامه های تلویزیون از طرف کارشناسان این حوزه، بازیگران و مخاطبان عنوان می شود که بالتبع کاهش مخاطبان سیما را نیز به همراه داشته، هنوز رسانه ملی با وجود رقبای قدرتمندی همچون شبکه نمایش خانگی و سینما، با مخاطبان میلیونی روبروست.
وقتی این گفته از طرف مرضیه برومند کارگردان و نویسنده ای پیشکسوت بیان می شود، بدون شک ارزش سخن به مراتب بیشتر می شود؛ برومندی که اتفاقا هم اکنون سریال عروسکی «کلیله و دمنه» را به شبکه نمایش خانگی آورده است. برومند معتقد است:« من تلویزیون را به هر قیمتی دوست دارم؛ تلویزیون رسمی ما خیلی قدرتمند است. کم‌مخاطب‌ترین برنامه در تلویزیون از پرمخاطب‌ترین برنامه در پلتفرم‌ها بیشتر دیده می‌شود. من با یک سلبریتی معروف سفری به یک روستا داشتم، هیچ کس او را نمی‌شناخت اما همه من را می‌شناختند و کارهای من را می‌دیدند. »
اما اگر از این ظرفیت میلیونی مخاطب به بهترین شکل ممکن استفاده نشود و مدیران تلویزیون صرفا با اتکا به این مخاطب، از بالا به پایین به هنرمند نگاه کنند و اهمیتی برای بالا بردن کیفیت سریال ها و برنامه های خود نداشته باشند، قطعا مخاطب تا ابد عهد و پیمانی با تلویزیون نبسته که در هر شرایطی پای برنامه های او بنشیند و او را همراهی کند.
دست فرمانی که در این سال ها از طرف مدیران تلویزیون به چشم می آید، خلاف مسیر جذب مخاطب است؛ کنار گذاشتن چهره هایی همچون محمدرضا شهیدی فر، محمد صالح علا، علی درستکار، فرزاد حسنی، عادل فردوسی پور، سروش صحت، ایرج طهماسب، حمید جبلی و دیگرانی به نام اتفاقا تحول و بالا بردن کیفیت و محتوا، آگاهانه و شاید ناآگاهانه به کاهش مخاطبان تلویزیون کمک کرده است. مخاطبانی که بازگشت اعتماد دوباره به آنها کار بسیار دشواری به نظر می رسد.
مخاطب برای سرگرم شدن و دیدن فیلم و سریال همیشه به دنبال بهترین هاست و برای او فرقی نمی کند که این سریال را از تلویزیون ببیند و یا از پلتفرم ها دنبال کند؛ همان طور که اگر رسانه ملی سریال بی کیفیتی پخش کند، به سراغ VOD ها می رود، در شبکه نمایش خانگی هم اگر با برنامه و یا سریال مبتذلی مواجه شود، اشتراک خود را تمدید نخواهد کرد و به سراغ شبکه های ماهواره ای می رود. هرچند یک مخاطب فعال برای پیدا کردن بهترین کیفیت، هم زمان تلویزیون، پلتفرم ها و کانال های ماهواره ای را دنبال می کند و حالا تلویزیون به عنوان رسانه ای که از گذشته در کنار او بوده و مخاطب علاوه بر احساس نوستالژی بودن، می تواند به صورت رایگان از برنامه های آن استفاده کند، نباید به این راحتی این فرصت طلایی جذب را از دست دهد و همه توان، پتانسیل و ظرفیت خود را باید در این مسیر قرار دهد.
یکی از پتانسیل های بزرگ جذب مخاطب، سریال های جذابی است که بواسطه استقبال مخاطب، ادامه آنها در فصل های بعدی ساخته می شود. سریال های «پایتخت»، «بچه مهندس»، «از سرنوشت»، «زیرخاکی»، «نون خ» که هر کدام از آنها در چندین فصل توانسته اند رضایت مخاطبان را برآورده کنند و به تولید در فصل بعدی برسند.
بدون شک مخاطب می تواند با وجود این سریال ها نخ اتصال خود را با رسانه ملی حفظ کرده و تلویزیون نیز اگر از این پتانسیل عظیم سریال سازی با کیفیت بالا غفلت نورزد، می تواند به آینده امید بیشتری داشته باشد؛ آینده ای که همه چیز آن به مخاطب وابسته است و حالا اوست که تصمیم می گیرد چه سریالی را از کدام رسانه مشاهده کند.
مدیران رسانه ملی نیز باید با تعامل بیشتر با هنرمندان، پای درد و دل آنها بنشینند و بجای برند سوزی و نگاه از بالا به پایین، موانع پیش روی هنرمندان را بردارند و به آنها اعتماد بیشتری کنند و البته در یک جاده رفت و برگشت، هنرمندان نیز باید با حفظ خطوط قرمز رسانه ملی، به این اعتماد پاسخ درستی دهند تا این مسیر به سلامت طی شود که نتیجه این تعامل قطعا حفظ و افزایش مخاطب خواهد بود.
مهدی فرجی از مدیران سابق تلویزیون در شبکه های اول و دوم که حالا به کار تهیه کنندگی مشغول است و سریال پرمخاطب «نون خ» را تولید کرده و در فصل ششم «پایتخت» به عنوان مشاور کارگردان حضور داشته، با اعلام اینکه به زودی فصل چهارم نون خ و فصل هفتم پایتخت تولید خواهد شد، یکی از راه های حفظ برندهای تلویزیون چه در سریال سازی و چه در مجری گری را گفت و گو و تعامل با این هنرمندان می داند.
فرجی معتقد است:« الان خوشبختانه آقای دکتر جبلی با سعه صدر با هنرمندان برخورد می‌کنند؛ من بارها در سخنان خودشان شنیده‌ام و دیده‌ام که علاقه‌مندند همه برندها به تلویزیون برگردند و با رسانه ملِّی کار کنند. اما باید این دغدغه در بدنه سازمان صداوسیما جاری و ساری شود. واقعاً چاره کار در گفت‌وگو و تعامل با هنرمندان است.
وقتی مدیر شبکه دو شدم در همان سالِ اول، با ایرج طهماسب تماس گرفتم و از ایشان دعوت کردم به دفتر من بیاید. گفتم چرا «کلاه قرمزی» را 20 سال است کار نمی‌کنید گفتند موانعی وجود دارد؛ گفتم موانع‌تان چیست؟ رفتیم و حل کردیم و «کلاه قرمزی» بعد از دو دوره غیبت روی آنتن ساخته شد. وقتی برندی تولید می‌شود آن‌قدر ارزش دارد که بگوییم رئیس شبکه با رئیس سیمافیلم عواملش را فرا بخوانند و جلسه بگذارند تا مشکلات و موانع برطرف شود.»
انتهای پیام/