زندگی نامه شهید علی‌بخش ابرشهر از کودکی تا روز شهادت+وصیت‌نامه و تصاویر

به گزارش اسلام آباد خبر ، شهید علی بخش ابرشهر در تاریخ 1346/05/14 در خانواده ای مذهبی و انقلابی در روستای میان تنگ منصوری بخش حمیل  چشم به جهان گشود وی در سن پنج سالگی مادر خود را از دست داد واز آن سال به بعد تحت سرپرستی نامادری قرار گرفت وبا سختی های فراوان به سن هفت سالگی رسید ودر مدرسه ثبت نام کرد، که بعداز پنج سال پایان تحصیلی ابتدایی را گرفت وبه علت ضعف مالی ودوری مکان دبیرستان ترک تحصیل نمود و به کار های تبلیغی در داخل روستا مشغول شد و به دیگران در کار کشاورزی کمک می‌کرد.

شهید ابرشهر از زمان کودکی خیلی بر روی نماز اول وقت حساس بود و در همان کودکی نماز شب بجا می‌آورد و هرچند که بزرگتر می شد بیشتر به عبادت اهمیت می داد و اقوام ودوستان را به عبادت و پرهیزگاری دعوت می‌کرد و خیلی برای  مطالعه کتاب های حضرت امام خمینی وقت می‌گذاشت، وقتی که بزرگتر شد به کار کشاورزی به پدر پیرمرد کمک می‌کرد وبرای این کار اهمیت زیادی قائل بود و هرکس در روستا مشکلی برایش پش می‌آمد به ایشان مراجعه میکرد.

که پس از ندای امام خمینی(ره) خود شهید بصورت داوطلبانه بعد از گرفتن نامه معرفی از سپاه شهرستان به مرکز جذب و گزینش سپاه پاسداران استان کرمانشاه مراجعه نمود که در تاریخ 1365/4/18 بعد از اتمام گزینش و قبول شدن او را به پادگان شهید مدنی اعزام نمودند که پس از اتمام دوره به تیپ نبی اکرم (ص) اعزام شد که در تقسیمات او را به گردان حمزه سیدالشهدا انتقال دادند که شهید علی بخش ابرشهر بصورت داوطلب با توجه به توانایی های شهید بزرگوار حسب وظیفه به عنوان مسئول تیربار دوشکا انتخاب گردید اولین عملیات را در کربلای چهار شرکت نمود و بعد از عملیات مدتی گذشت که به مرخصی می‌رود  که در تمام روزهای مرخصيش  میفرماید :(برای بچه های گردان طاقت نمی آورم) همیشه زودتر از اینکه مرخصيش تمام شود به گردان برمی‌گشت باعث رعب و وحشت در داخل نیروهای دشمن شده بود، برای عملیات درروز 1366/05/15به طرف کردستان اعزام شد ودر عملیات هفت نفره شرکت نمود و بر اثر تک زیاد نیروهای مزدور عراق تپه های فتح شده را از دست رزمندگان گردان حمزه گرفتند زیرا که شهید علی بخش ابرشهر دوباره داوطلب در عملیات شرکت نمود وبعد از چند ساعت مقاومت بوسیله تک تیرانداز های دشمن چند گلوله به سینه وبدنش اصابت کرده وبه درجه رفیع شهادت درروز 1366/05/17 نائل آمده بود که ایشان به رهبرش امام حسین (ع) پیوسته بود (زیرا که ما مانده‌ایم اگر بتوانیم راهش را ادامه دهیم چون در وصیت نامه اش تاکید نموده بود امیدوارم برادران و خواهران جایم را خالی نگذارند و تا سقوط کفر جهانی از حق دفاع کنید.

مشخصات فردی شهید

نام :علی بخش

نام خانوادگی: ابرشهر

نام پدر :نقی

تاریخ تولد : 1346/05/14

تاریخ شهادت :1366/05/17

محل تولد: بخش حمیل،روستای میان تنگ منصوری

محل کار: تیپ نبی اکرم (ص) گردان حمزه سید الشهدا(ع)

وصیتنامه خودنوشته شهید علی بخش ابرشهر

بسمه رب الشهدا وصدیقین

با درود بی پایان بر مهدی موعد صاحب الزمان (عج) وبا سلام بر جمع شهدا از صدر اسلام تا کنون و درود و سلام بی پایان و همچنین لبیک به رهبر بزرگ انقلاب و سلام بر تمام رزمندگان اسلام که در هر گوشه وهر جبهه و هر سنگر بر علیه ظلم و کفر وبرای به تحقق رسیدن انقلاب و اقامه عدل اسلامی می‌جنگند وصیت نامه خود را شروع میکنم :

چه شیرین است جان اما شیرین تر از آن یعنی جان چیست بر آن آزادگی زیستن ویاد راه دین ودر راه شرف چیست؟

رزمیدن وتا سر حد شهادت یعنی به مکان وبه جایگاه ابدی رسیدن است چه لذت و افتخاری بالاتر از این راستی مشهور شدن با حسین ویارانش چه سعادتی اگر خدا بخواهد.

بارالها خالق، پروردگارا خودت آگاهی از قلبم که من آگاهانه این را را انتخاب کرده ام و برای ادای دین خود ودفاع از مرز وبوم و وطن اسلامی و عزیزم که در جنگ دشمن زبون وکافر کیش افتاده و لبیک به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان امام خمینی وارد جبهه های حق علیه کفر گردیدم، تا بتوانیم شاید دین خود را ادا نمایم ومن تا آخرین قطره خون وآخرین نفس که در بدن دارم از مرز وکشورم دفاع می کنم وبا دشمن زبون می جنگم چرا که این خصم زبون وارد خاک ما کشور ایران گردیده وحیثت ما را در معرض خطر قرار گرفته و همچنین قرار داده است به دوستان و همسنگرانم سفارش می کنم که به رزمنده با دشمنان اگر قبل از راندن دشمن از خاک وطن عزیز زنده مانده‌اند که آزاده وبا افتخار رو به سربلندی ادامه ی زندگی می دهند و اگر شهید شدند که به سرای ابدی رسیده اند و خواهند رسید به جایگاه ابدی البته انسان(در این جهان به اصلاح) ماموریتی بیش ندارد اگر ماموریتش به نحوی که برای او خداوند مقرر فرمود انجام داد که پاداش آن را همانطور که امر فرموده وقول داده به بنده اش خواهد داد بنده آزاده پاداش ماموریتش یعنی همان زندگی شرافتمندانه و جنگ با کفر ودشمن آزادی ودین جنگ با هوا نفسانی وتا سرحد شهادت رفتن است و آنان که بعداز ما زنده هستند باید ماموریت خود را چه در جبهه جنگ ودر محیط اجتماع وبا هوای نفسانی بجنگند وراه مارا ادامه دهند که سعادت ابدی نصیب رهروان حق شهدا وصدقین خواهد گشت و به پدرم می‌گویم بعداز مرگم و شهادتم گریه وزاری نکنند وبی تابی ننمایند و افتخار کند که فرزندش در راه اسلام و در راه آزادی کشورش شهید گردیده و همچنین برادرانم و همچنین خواهرم و تمام بستگان ودوستان که به راه من افتخار بنماید چرا که این راهی است که خداوند در قرآن به ما دستور داده وراهی حسین بن علی (ع) ویارانش است وخانواده من بجای گریه وزاری برایم تلاوت قرآن بنمایند که اگر دوستدار من می باشند تلاوت قرآن بهترین هدیه برای من، و من را شادتر می‌گرداند و همچنین اگر کسی حقی بر گردن من دارد چه از همرزمان وچه از همسایگان آن را حلال کند و گذشت نماید ودر پایان مجددا از پدرم وبرادرانم و خواهرم تقاضا دارم که جلوی چشم دشمنان دین و مملکت گریه وزاری نکنند که گریه آنها شادی دشمنان ومنافقان وخواری وضعف مسلمین و دوستان اسلام و مملکت اجتماع می باشد طول عمر امام رهبر بزرگ انقلاب اسلامی و پیروزی رزمندگان بر کفر و دشمنان همچنین استقلال و آزادی ایران را از خداوند تبارک و تعالی خواستارم آمین یا رب العالمین.

(علی بخش ابرشهر فرزند نقی زاینده روستای میان تنگ منصوری)

اسکن وصیتنامه با دست خط خود شهید