به گزارش اسلام آباد خبر ،
رئیس جمهور در مراسم اهدای جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران گفت: پرداختن به موضوع بسیار مهم کتاب به عنوان آیینه تمام‌نمای علم، فرهنگ، ادب، هنر، احوال پیشینیان و به عنوان وسیله‌ای برای انتقال فرهنگ، علم و دانش به عصرها و نسل‌ها أهمیت بسیاری دارد.
ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور کشورمان امروز در مراسم اهدای جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران اظهار کرد: انتظار از روشنفکران آن است که در جایگاه روشنفکری و دیده‌بانی خوب ببینند، رصد کنند و متوجه آسیب‌ها شوند و قبل از دیگران بدانند و اعلام کنند و از جامعه صیانت کنند.
وی افزود: مدنیتی که جامعه ما دارد که مورد افتخار است و فخر همه ماست، باید مورد صیانت واقع شود و باید شاخص‌های این مدنیت و جامعه ما همواره حفظ شود و ارتقا پیدا کند که این مسؤولیت بزرگ صاحبان فکر و اندیشه و قلم است، زیرا آنان مسائل جامعه را خوب متوجه هستند و پیگیری می‌کنند.
رئیس‌جمهور در ادامه با اشاره به نیاز بخش‌های مختلف جامعه به کتاب، اظهار کرد: نگارش کتاب در حوزه کودک و نوجوان، از ضروریات مورد نیاز ما است و علی‌رغم آنکه در این حوزه، کتاب زیاد نوشته شده است اما کافی نیست؛ آن‌هایی که ادبیات نوجوانان را می‌دانند و قلم می‌زنند، باید در این رابطه فعال‌تر عمل کنند.
رئیسی گفت: نکته بعدی آن است که برای معرفی آثار تمدنی ایران اسلامی و برای عموم ملت‌ها و گویش‌ها و فرهنگ‌ها، باید قلم زده شود و این امر بسیار اهمیت دارد که ما بتوانیم فرهنگ ایرانی-اسلامی خود را به جوامع منتقل کنیم.
رئیس‌جمهور افزود: وقتی به کشورهای دیگر و دانشگاه‌های آنان می‌رویم، متوجه می‌شویم که در این خصوص کمبود داریم و باید فرهنگ‌مان را به آنان ارائه کنیم.
رئیسی اضافه کرد: بدون قصد توهین به کشورهای دیگر باید گفت که غنای فرهنگی آنان به میزان غنای فرهنگی ایران نیست؛ این رسالت جدی برای صاحبان قلم است تا برای معرفی و ارائه فرهنگ و داشته‌های علمی، فرهنگی، ادبی، تمدنی و تاریخی ملت ایران به کشورهای دیگر اقدام کنند.
وی افزود: لازم است توجه خاص به نویسندگان، مؤلفان و اصحاب فکر و اندیشه صورت بگیرد؛ البته مخاطب اصلی این سخن، خود من و آقای وزیر ارشاد و آقای وزیر علوم و سایر مسؤولین دولتی و نهادهای رسمی، مرتبط هستند.
رئیس‌جمهور گفت: مسؤولین مربوطه باید بدانند که این قشر فرهیخته، مفاخر جامعه ما هستند و باید ارجمند و ارزشمند باشند. اگر آن‌ها به ما مراجعه نکنند، ما باید به آن‌ها رجوع کنیم و به مسائل و مشکلات‌شان، توجه ویژه و خاص داشته باشیم