یک استاد دانشگاه گفت: «اصلاح طلبان و اصولگرایان نمی توانند کارنامه خود را از افراطی گری مصون نشان دهند و حداقل در عرصه عمل این واقعیت وجود دارد و بهترین راهکار برای مقابله با افراطی گری در آینده اعتراف به اشتباهات گذشته و پرهیز از آنها است.»
محمدرضا خاتمی در گفت و گویی با روزنامه شرق اظهار کرد: «من اعتقادي به اصلاح‌طلب تندرو ندارم. همه اصلاح‌طلبان معتقدند در چارچوب نظام و در چارچوب قانون دارند کار مي‌کنند با هر مشي و ايده‌اي که باشند، ممکن است ادبياتشان با يکديگر تفاوت داشته باشد. از سوی دیگر برخی اصولگرایان نیز که حتی از سوی همفکران خود تندرو نامیده می شوند معتقدند تندرو نیستند؛ بلکه بر روی ارزش ها پافشاری دارند.»
دکتر حشمت الله فلاحت پیشه استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با فرارو در این باره گفت: «افراطی گری، اعتدال و میانه روی یک مرز نوشته و یک مرز نانوشته دارد. مرز نوشته آن قانون و مرز نانوشته آن عرف است.»
وی ادامه داد: «بالاترین و فرادستی ترین قانون کشور قانون اساسی است و قوانینی در ذیل آن مانند قانون چشم انداز بیست ساله و قانون برنامه توسعه شکل می گیرد و سپس قوانین مدنی که در کل این قوانین حقوق و تکالیف دولت، مردم و گروههای سیاسی مشخص است و حد و مرز قانونی را مشخص می کند.»
وی افزود: «حد و مرز عرفی یک حد و مرز نانوشته است که مبتنی بر اخلاق سیاسی است و محور عرف سیاسی تساهل و مدارا است. یعنی کسانی که به پیروزی می رسند از موفقیت خود جهت تقسیم غنائم میان طرف پیروز و قلع و قمع طرف شکست خورده استفاده نکنند.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «آنچه این عرف و قانون را به عنوان یک حلقه واصل به هم وصل می کند دموکراسی است که عبارت از حکومت اکثریت با حفظ حقوق اقلیت است.»
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: «ادعای اصلاح طلبان و اصولگرایان مبنی بر اینکه در طول 16 سال گذشته افراطی گری نداشتند بر اساس واقعیات تاریخی و عملکردی قابل اثبات نیست و چه در دوران چپ و چه در دوران راست افراطی گری های جدی در دو حوزه موضوعی و مدیریتی (مسائل مربوط به عزل و نصب ها) وجود داشته است.»
این نماینده سابق مجلس اظهار کرد: «ما شاهد بودیم در دوران چپ شاکله ای با نام حزب مشارکت شکل گرفت که به شدت افراطی عمل کرد و در قالب یک مشی افراطی خیلی از نیروهایی که به هر دلیلی جزء این جریان نبودند قلع و قمع شدند و حتی این قلع و قمع ها شامل نیروهای چپ ارزشی هم شد؛ یعنی نیروهایی که چپ بودند و به آقای خاتمی هم رای داده بودند اما در آن محفل جای نمی گرفتند دچار بغض شدند.»
وی ادامه داد: «همین موضوع در دوران هشت ساله آقای احمدی نژاد نیز وجود داشت و ما شاهد بودیم در این دوران به تدریج حلقه ای شکل گرفت که به شدت افراطی عمل کرد و در حوزه مدیریتی و عزل و نصب ها چنان افراط کردندکه علاوه بر جریان رقیب در نهایت نیروهای راست ارزشی هم دچار قلع و قمع شدند.»
وی افزود: «لذا در 16 سال گذشته نیروهای ارزشی چپ و راست قربانی افراطی گری در حوزه مدیریت شدند.»
فلاحت پیشه گفت: «در حوزه موضوعی نیز این افراط در 16 سال گذشته وجود داشت به طوری که در دوران آقای خاتمی یکسری هنجارشکنی ها و ساختارشکنی ها در حوزه های فرهنگی - اجتماعی و سیاسی در داخل تا حوزه بین المللی شکل گرفت.»
وی ادامه داد: «به عنوان مثال در دوره مجلس ششم رفتارهایی در قبال کشورهای خارجی شکل گرفت که قابل قیاس با حاکمیت ملی کشور نبود و یا بعضا اظهار خوشحالی برخی نمایندگان مجلس از محکومیت ایران توسط کشورهای غربی که از نظر حاکمیت ملی قابل تحمل نبود.»
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: «در دوران آقای احمدی نژاد نیز ما شاهد بودیم ایشان در ابتدای ریاست جمهوری خود یکسری موضع گیری های افراطی داشتند که مانند موضع گیری های گذشته خلاف قانون بود.»
وی ادامه داد: «اگر در گذشته در حوزه موضوعی تفریط صورت گرفته بود در دوران آقای احمدی نژاد افراطی عمل شد؛ مانند تنش های که با برخی کشورها شکل گرفت و سخنرانی های تنش آمیزی که خلاف اسناد فرادستی سیاست خارجی ایران بود.»
وی تصریح کرد: «لذا به نظر من جایگاه کنونی کشور و بسیاری از ضعف هایی که اکنون کشور با آن مواجه است ناشی از افراط و تفریط های 16 سال گذشته است.»
فلاحت پیشه تاکید کرد: «بنابراین کسانی که قصد دارند به دولت آینده کمک کنند به جای آنکه از زیر بار پذیرش مسئولیت ها فرار کنند، واقعیات اشتباه خود را مطرح کنند و سعی کنند دولت آینده دچار افراط و تفریط نشود؛ دولتی که خود سیاست اعتدال را تعریف کرده است.»
این استاد دانشگاه گفت: «به نظر من بخشی از ریشه های روانی افراطی گری در دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا به برخوردهای متقابل آنها با یکدیگر برمی گردد.»
وی ادامه داد: «به عبارتی جناح های سیاسی در ایران برای انتقام گیری قدرت را در دست می گیرند و حتی زمانی که در اقلیت قرار می گیرند بسیاری از آنها به جای آنکه نقد سازنده داشته باشند به تخریب روی می آورند و همین باعث می شود بازی با حاصل جمع صفر میان آنها شکل بگیرد و پیروزی یک جناح به قیمت باخت جناح مقابل تمام شود.»
فلاحت پیشه گفت: «جناح های سیاسی در ایران حاضر نیستند در یک قالب تعاملی با هم کار کنند که در این تعامل پیروزی منافع ملی در راس قرار بگیرد و از تبع آن همه جریانات در داخل کشور منتفع شوند.»
وی با بیان اینکه افراطی گری در ذات دو جریان اصلاح طلبی و اصولگرایی در گذشته وجود داشته است تاکید کرد: «اصلاح طلبان و اصولگرایان نمی توانند کارنامه خود را از افراطی گری مصون نشان دهند و حداقل در عرصه عمل این واقعیت وجود دارد و بهترین راهکار برای مقابله با افراطی گری در آینده اعتراف به اشتباهات گذشته و پرهیز از آنها است.»
محمدرضا خاتمی در گفت و گویی با روزنامه شرق اظهار کرد: «من اعتقادي به اصلاح‌طلب تندرو ندارم. همه اصلاح‌طلبان معتقدند در چارچوب نظام و در چارچوب قانون دارند کار مي‌کنند با هر مشي و ايده‌اي که باشند، ممکن است ادبياتشان با يکديگر تفاوت داشته باشد. از سوی دیگر برخی اصولگرایان نیز که حتی از سوی همفکران خود تندرو نامیده می شوند معتقدند تندرو نیستند؛ بلکه بر روی ارزش ها پافشاری دارند.»
دکتر حشمت الله فلاحت پیشه استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با فرارو در این باره گفت: «افراطی گری، اعتدال و میانه روی یک مرز نوشته و یک مرز نانوشته دارد. مرز نوشته آن قانون و مرز نانوشته آن عرف است.»
وی ادامه داد: «بالاترین و فرادستی ترین قانون کشور قانون اساسی است و قوانینی در ذیل آن مانند قانون چشم انداز بیست ساله و قانون برنامه توسعه شکل می گیرد و سپس قوانین مدنی که در کل این قوانین حقوق و تکالیف دولت، مردم و گروههای سیاسی مشخص است و حد و مرز قانونی را مشخص می کند.»
وی افزود: «حد و مرز عرفی یک حد و مرز نانوشته است که مبتنی بر اخلاق سیاسی است و محور عرف سیاسی تساهل و مدارا است. یعنی کسانی که به پیروزی می رسند از موفقیت خود جهت تقسیم غنائم میان طرف پیروز و قلع و قمع طرف شکست خورده استفاده نکنند.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «آنچه این عرف و قانون را به عنوان یک حلقه واصل به هم وصل می کند دموکراسی است که عبارت از حکومت اکثریت با حفظ حقوق اقلیت است.»
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: «ادعای اصلاح طلبان و اصولگرایان مبنی بر اینکه در طول 16 سال گذشته افراطی گری نداشتند بر اساس واقعیات تاریخی و عملکردی قابل اثبات نیست و چه در دوران چپ و چه در دوران راست افراطی گری های جدی در دو حوزه موضوعی و مدیریتی (مسائل مربوط به عزل و نصب ها) وجود داشته است.»
این نماینده سابق مجلس اظهار کرد: «ما شاهد بودیم در دوران چپ شاکله ای با نام حزب مشارکت شکل گرفت که به شدت افراطی عمل کرد و در قالب یک مشی افراطی خیلی از نیروهایی که به هر دلیلی جزء این جریان نبودند قلع و قمع شدند و حتی این قلع و قمع ها شامل نیروهای چپ ارزشی هم شد؛ یعنی نیروهایی که چپ بودند و به آقای خاتمی هم رای داده بودند اما در آن محفل جای نمی گرفتند دچار بغض شدند.»
وی ادامه داد: «همین موضوع در دوران هشت ساله آقای احمدی نژاد نیز وجود داشت و ما شاهد بودیم در این دوران به تدریج حلقه ای شکل گرفت که به شدت افراطی عمل کرد و در حوزه مدیریتی و عزل و نصب ها چنان افراط کردندکه علاوه بر جریان رقیب در نهایت نیروهای راست ارزشی هم دچار قلع و قمع شدند.»
وی افزود: «لذا در 16 سال گذشته نیروهای ارزشی چپ و راست قربانی افراطی گری در حوزه مدیریت شدند.»
فلاحت پیشه گفت: «در حوزه موضوعی نیز این افراط در 16 سال گذشته وجود داشت به طوری که در دوران آقای خاتمی یکسری هنجارشکنی ها و ساختارشکنی ها در حوزه های فرهنگی - اجتماعی و سیاسی در داخل تا حوزه بین المللی شکل گرفت.»
وی ادامه داد: «به عنوان مثال در دوره مجلس ششم رفتارهایی در قبال کشورهای خارجی شکل گرفت که قابل قیاس با حاکمیت ملی کشور نبود و یا بعضا اظهار خوشحالی برخی نمایندگان مجلس از محکومیت ایران توسط کشورهای غربی که از نظر حاکمیت ملی قابل تحمل نبود.»
این فعال سیاسی اصولگرا گفت: «در دوران آقای احمدی نژاد نیز ما شاهد بودیم ایشان در ابتدای ریاست جمهوری خود یکسری موضع گیری های افراطی داشتند که مانند موضع گیری های گذشته خلاف قانون بود.»
وی ادامه داد: «اگر در گذشته در حوزه موضوعی تفریط صورت گرفته بود در دوران آقای احمدی نژاد افراطی عمل شد؛ مانند تنش های که با برخی کشورها شکل گرفت و سخنرانی های تنش آمیزی که خلاف اسناد فرادستی سیاست خارجی ایران بود.»
وی تصریح کرد: «لذا به نظر من جایگاه کنونی کشور و بسیاری از ضعف هایی که اکنون کشور با آن مواجه است ناشی از افراط و تفریط های 16 سال گذشته است.»
فلاحت پیشه تاکید کرد: «بنابراین کسانی که قصد دارند به دولت آینده کمک کنند به جای آنکه از زیر بار پذیرش مسئولیت ها فرار کنند، واقعیات اشتباه خود را مطرح کنند و سعی کنند دولت آینده دچار افراط و تفریط نشود؛ دولتی که خود سیاست اعتدال را تعریف کرده است.»
این استاد دانشگاه گفت: «به نظر من بخشی از ریشه های روانی افراطی گری در دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا به برخوردهای متقابل آنها با یکدیگر برمی گردد.»
وی ادامه داد: «به عبارتی جناح های سیاسی در ایران برای انتقام گیری قدرت را در دست می گیرند و حتی زمانی که در اقلیت قرار می گیرند بسیاری از آنها به جای آنکه نقد سازنده داشته باشند به تخریب روی می آورند و همین باعث می شود بازی با حاصل جمع صفر میان آنها شکل بگیرد و پیروزی یک جناح به قیمت باخت جناح مقابل تمام شود.»
فلاحت پیشه گفت: «جناح های سیاسی در ایران حاضر نیستند در یک قالب تعاملی با هم کار کنند که در این تعامل پیروزی منافع ملی در راس قرار بگیرد و از تبع آن همه جریانات در داخل کشور منتفع شوند.»
وی با بیان اینکه افراطی گری در ذات دو جریان اصلاح طلبی و اصولگرایی در گذشته وجود داشته است تاکید کرد: «اصلاح طلبان و اصولگرایان نمی توانند کارنامه خود را از افراطی گری مصون نشان دهند و حداقل در عرصه عمل این واقعیت وجود دارد و بهترین راهکار برای مقابله با افراطی گری در آینده اعتراف به اشتباهات گذشته و پرهیز از آنها است.»
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد