یادداشت/

تمرین بازی بزرگان توسط آینده سازان در انتخابات شوراهای دانش آموزی /شایسته سالاری حلقه مفقوده شاخص انتخاب

کد خبر: 295738
|
11:08 - 1395/08/04
نسخه چاپی
تمرین بازی بزرگان توسط آینده سازان در انتخابات شوراهای دانش آموزی /شایسته سالاری حلقه مفقوده شاخص انتخاب
اسلام آبادخبر: انتخابات شوراهای دانش آموزی با الگو گیری قابل تأملی از بازی بزرگان در انتخابات برگزار شد.

به گزارشاسلام آباد خبر، آثار مکشوفه تاریخی در ایران زمین از گذشته تا عصر حاضر علاوه بر قدمت  و تمدن اصیل ایرانی  بیانگر دموکراسی مردم این دیار کهن می باشد.

 

بدون شک پس ازپیروزی انقلاب اسلامی  و محور قرار گرفتن اسلام ناب محمدی در قوانین کشور نقش دموکراسی و حضور حداکثری آحاد مردم در انتخابات های متعدد پر رنگ تر شده است.

 

بدیهی است؛ با نگاهی گذرا بر انتخابات های مختلف در ایران اسلامی و انتخاب شخصیت های متعدد در پست های  مختلف، مبین این واقعیت است که؛ مردم از تمام طیف ها، اقشار و گروه های سیاسی و اجتماعی در امر انتخابات دخیل و اثر گذار بوده اند.

 

لذا شایسته و بایسته است، مسئولین امر به گونه ای فرهنگ سازی و برنامه ریزی نمایند که در این امر عمومی و فراگیر که تمامی اقشار و آحاد جامعه با آن درگیر هستند، رفته رفته جامعه به سمت انتخاب شاخص های متنوع شایسته سالاری سوق داده شود نه اینکه  به مردم دیکته شود که  بر اساس عادت یا منافع یک قشریا حزب خاص در انتخابات شرکت کنند.

 

یکی از مسئولین  هدف از انخابات  دانش آموزی را این چنین بیان داشت: در این انتخابات دانش آموزان که نسل فردای میهن را تشکیل می دهند، تمرین می کنند که بهترین را انتخاب کنند.اگر به توانمندی های جوانان باور داشته باشبم بهتر خواهیم توانست برای آینده تصمیم گیری نماییم.
 

واقعا" اگر همین طور که این مدیر گفته، دانش آموزان که نسل فردای میهن را تشکیل می دهند، تمرین کنند که بهترین را انتخاب کنند، وضعیت آینده کشور ما از هر لحاظ عالی خواهد بود.

اما بر خلاف گفته این مدیر بزرگوار، نحوه برگزاری انتخابات در تعدادی از مدارس بیانگر اینست که؛  آینده سازان ما فقط  بازی بزرگان در انتخابات را تمرین کرده اند و شایسته سالاری به عنوان یکی از مهمترین  حلقه های مفقوده شاخص های انتخاب، به ایشان آموزش داده نشده است.

 

اما نکته جالب توجه اینست که؛ این نوجوانان و نو نهالان چقدر زیبا و بدون نقص نقش بزرگان را کپی برداری و بازی کرده اند.

یک نوجوانی گفت: من در کلاس فقط 30 رای داشتم اما برآور کردم دیدم دوستم 45 رای دارد چون قوم و قبیله اش، پسرعمو ها و پسرخاله هایش در کلاس های دیگر رای برایش جمع می کردند، پس با او وارد معامله شدم و 5 تا خودکار و دو تا دفتر 100 برگ از او گرفتم و از او قول گرفتم که بعدا" مرا بعنوان مشاور خودش قرار بدهد و به نفع او کنار کشیدم و رای هایم را به او دادم و او در انتخابات جزو منتخبین قرار گرفت.

از وی پرسیدم: که دوست شما از لحاظ علمی یا ورزشی یا دروس دینی برتری خاصی نسبت به دیگر دانش آموزان دارد؟ گفت: نه! زیاد درس خوان نیست! فقط آدم سر و زبان داری است ...

 

به راستی بچه ها آینه ما بزرگان هستند،  و ما والدين به آنان می‌آموزيم که چگونه رفتار کنند، در مسئله مورد بحث فوق الذکر برخی از ما صراحتاً به بچه هایمان نگفته ایم که در انتخابات چگونه رفتار کنند، اما  بچه ها ما را می‌بينند كه چكار می‌كنيم. می‌بينند كه برای هموار كردن روابط اجتماعی و به اصطلاح سیاسی خودمان خالی می‌بنديم ، دروغ‌ می‌گوييم، و زد و بند می کنیم.

 

  حال چگونه ما انتظار داريم بچه های ما همانند اجداد ما صادقانه رفتار كنند و مثلا" در این مبحث به دنبال شاخص های شایسته سالاری باشند!

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد