اسلام آباد خبر09:32 - 1397/02/30
گفتگوی با "خانم گل" فوتسال آسیا؛

مسئولان اسلام آبادغرب و کرمانشاه هیچ نقشی در موفقیت من نداشتند /لژیونر شدن بدون حجاب؛ هرگز!

اسلام آباد خبر: سارا شیربیگی، خانم گل فوتسال آسیا معتقد است حجاب انگیزه ای قوی برای رویارویی با رقیبان تیم ملی بانوان فوتسال بوده و حتی حاضر است برای حفظ اعتقاداتش عطای لژیونر شدن را به لقایش ببخشد.

به گزارشاسلام آباد خبر، خانم گل فوتسال آسیا، دختری از جنس دختران با اراده زاگرس است که با تمام محدودیت ها و کمبودها جنگید و هیچ چیز و هیچکس نتوانست خللی در هدفش به وجود آورد و حالا به سمبلی از یک دختر موفق و افتخاری برای ورزش این سرزمین بدل شده که مهد قهرمانان، دلاورمردان و شیرزنان بزرگی است.

سارا شیربیگی قهرمانی است که در دل محرومیت ها رشد کرد، هرچند گلایه هایی هم دارد اما به همه ثابت کرد با تلاش و پشتکار، موفیقت حتمی است و حتی در بدترین شرایط امکانات هم می توان به آرزوها دست یافت و کاری کرد کارستان.

این روزها که خانم گل فوتسال آسیا بعد از افتخارآفرینی برای وطن به شهر و دیارش برگشته فرصت را غنیمت دانستیم تا با وی به گپ و گفت بنشینیم که ماحصل آن را در ادامه خواهید خواند.

ا

 خانم شیربیگی از خودتون بگید، تحصیلاتتون چیه و اهل کجایید؟

 متولد هفتادم، اهل اسلام آبادغرب و کارشناس تربیت بدنی.

چطور شد فوتسالیست شدید و از کجا شروع کردید؟

زمانی که من دانش آموز بودم مسابقات دانش آموزی برگزار می شد و من معمولا در تمام رشته ها شرکت می کردم، ولی حدودا سوم راهنمایی بود که به رشته فوتسال آمدم و بعدا در لیگ دسته دو و دسته یک در اسلام آباد غرب بازی کردم، البته آن زمان در تیم ملی راگبی هم بودم و در شهر خودم فوتسال هم بازی می کردم.

چون به فوتسال علاقه داشتم بعد از گرفتن مدرک دیپلم به لیگ برتر رفتم و الان 8 سال است در تیم های شهرهای مختلف بازی می کنم و عناوین مختلفی به دست آوردم، سه دوره خانم گل لیگ برتر شدم و الان هم عنوان خانم گل فوتسال آسیا را به دست آوردم.

فکر می کردید یک روزی خانم گل فوتسال آسیا بشوید؟

زمانی که شروع کردم تمام هدف و آرزوی من رسیدن به تیم ملی به عنوان بالاترین سطح فوتسال بود، اما وقتی به این جایگاه رسیدم و سه سال خانم گل لیگ برتر بودم اهدافم تغییر کرد و در یکی دو سال اخیر هم به فکر خانم گلی آسیا افتادم و واقعا خوشحالم که توانستم این مقام را به دست بیاورم.

برای رسیدن به این مرحله چقدر تلاش کردید و چه افرادی بیشتر از بقیه حمایتتون کردند؟

 خب در شهری مثل اسلام آبادغرب امکانات بسیار کم است، تازه آن زمان که من کم سن و سال بودم در شهرستان تیم بود و الان تیمی هم در کار نیست، در شرایط خوبی شروع نکردم اما شاید همین امکانات کم باعث شد تا من انگیزه پیدا کنم. به هرحال در این شهر کوچک و دسته دو و یک همین مسابقات دیده شدم و هدفم هم تیم ملی بود و هرچه در توان داشتم برای رسیدن به آن گذاشتم.

خانواده هم خیلی کمکم کردن و اگر نبود حمایت های آنها شاید من الان در این جایگاه نبودم. مربیانی هم بودند که با همین امکانات کم دلسوزانه برای من زحمت کشیدند و کمکم کردند و هرآنچه در توان داشتند برای من گذاشتند و همین حمایت ها مرا جزو نفرات برتر آسیا و جهان قرار داد.

با توجه به فرهنگ حاکم بر استان ما در مورد فعالیت بانوان آن هم در رشته فوتسال و فوتبال، چه موانعی پیش روی شما بود و چطوری توانستید بر این موانع غلبه کنید؟

به هرحال قبلا فوتبال بازی کردن برای دخترها سخت بود و الان یک مقداری وضعیت بهتر شده و این موضوع به اصطلاح جا افتاده آن هم بعد از گذشت دو سال از قهرمانی که ما به دست آوردیم، موانع زیاد بود، زمانی که در این شهر به این کوچکی کسی باشگاه نمی رفت من می رفتم،  وقتی به سالن می رفتم همه می گفتند اصلا دختر را چه به فوتبال.

این نظرات بود و برخی ها حتی به خانواده ام هم این را می گفتند، اما خانواده من با اینکه ورزشی نیستند چون می دانستند من فوتسال رو دوست دارم و از آن لذت می برم هیچوقت مانع من نشدند و همه جوره مرا حمایت کردند.

از حرف ها ناراحت می شدم اما می دانستم این فرهنگ هنوز جا نیفتاده است و من هم نمی توانستم عقاید آنها را تغییر بدم و تنها کاری که می توانستم انجام دهم این بود که دوست داشتم به همه ثابت کنم کار من درست است و چیز بدی نیست.

ا

 خیلی ها از استقبالی که از شما شد انتقاد کردند که در شان شما نبود، نظر خودتون چی هست؟

امسال نسبت به سال های قبل بهتر بود، حقیقتا امسال صحبت کردند در مورد استقبال گفتم اگر مثل سال های قبل باشد ساعت ورودم را اعلام نمی کنم چون واقعا بی احترامی شد بار قبل، امسال هم هیئت ها نماینده های خود را فرستاده بودند حتی مدیرکل ورزش و جوانان استان هم برای مراسم استقبال نیامد!

با وجود اینکه تعداد ورزشکاران افتخارآفرین در رقابت های آسیایی و جهانی در استان انگشت شمار است برای من سوال است که چرا هیچ وقت مدیرکل ورزش و جوانان برای استقبال نیامده است.

البته من اینقدر از این رفتارها دیده ام که برای من اهمیتی ندارد و انتظاری هم ندارم، اما حداقل در سخنرانی هایشان از ما به عنوان امتیاز برای خودشان استفاده نکنند، نه تنها مسئولان اسلام آبادغرب بلکه حتی مسئولان کرمانشاه نیز در موفقیت من هیچ سهمی نداشته اند.

 صحبتی در مورد پاداش با شما نشده است؟

فعلا که هیچکس هیچ صحبتی نکرده است. سال قبل بعد از دو سال از قهرمانی در سال 2015 هیئت فوتبال مرا دعوت کردند و یک توپ و یک تیشرت به من دادند و گفتند بعد از ماه رمضان تجلیل می کنیم الان یکسال گذشته و خبری نشده است.

 خب به تیم ملی و افتخارآفرینی شما برگردیم، رمز موفقیت تیم ملی در این آوردگاه را در چه چیزی می بینید؟

 ما سال 2015 هم قهرمان شدیم و بعد از آن دیدها نسبت به فوتسال بسیار عوض شد، خب یک رشته تیمی بودیم در بانوان که برای اولین بار بعد از انقلاب مقام آوردیم کار بزرگی بود در این شرایط و بعد از آن حمایت ها بهتر شد نسبت به سال های قبل و در این 2.5 سال ما حتی استراحت نداشتیم  در تمام مناسبت ها به ویژه نوروز در اردو بودیم.

بازی های تدارکاتی خوبی با تیم های غدر دنیا داشتیم که باعث شد اعتماد به نفسی که نیاز داشتیم به دست بیاوریم و فدراسیون هم هرچه خواستیم در اختیار ما گذاشت.

برخی حجاب رو مانعی برای حضور بانوان در رقابت های ورزشی می دانند، با توجه به موفقیت بزرگی که شما با حفظ حجابتون کسب کردید، آیا حجاب مانعی برای شما بود؟

 حجاب محدودیتی برای بازی ما نبود، نمی گویم سخت نبود یا اذیت نشدیم، اما ما مسلمانیم و پذیرفته ایم که با این شرایط و حجاب در مسابقات حضور داشته باشیم.

ما با همین شرایط شروع کردیم و هیچ وقت نگفتیم چون حجاب داریم نمی توانیم در برابر تیم های دیگر بازی کنیم، اتفاقا حجاب به ما انگیزه و انرژی بیشتری داد که ثابت کنیم با حجاب هم می توانیم تیم اول آسیا و حتی فراتر باشیم که خوشبختانه همین طور هم شد.

به هر حال شما الان خانم گل فوتسال آسیا هستید و ممکن است پیشنهاداتی هم از کشورهای خارجی برای بازی داشته باشید، حاضرید لژیونر شدن رو بدون حجاب قبول کنید؟

 نه، امکان ندارد. حجاب هیچ مانعی برای بازی کردن من ندارد.

از هدف های بعدیتون بگید، آیا خانم گل جهان در برنامه شما هست؟

در حال حاضر که استراحت می کنیم و هنوز معلوم نیست بازی های جهانی داریم یا نه، اما الان این تیم قهرمان آسیا شده و با این نتایج خوبی هم که گرفتیم به نظر من تیم ما فراتر از آسیاست، ان شاءالله بازی های جهانی برگزار شود و یکی از آرزوهای من هم این است که ایران جزء 3 تیم برتر جهان باشد و اگر مسئولان همینطور حمایت کنند از این تیم دور از دسترس نیست.

 وضعیت فعلی و آینده وزش بانوان استان را چطور می بینید؟

 ورزش بانوان در استان کرمانشاه یک چیز بی معنی است و انگار برای کسی مهم نیست. بهترین بازیکن های فوتبال و فوتسال در رده های مختلف کرمانشاهی هستند و باعث افتخار است  در استانی که اصلا به ورزش بانوان  توجهی نمی کنند بازیکنان خوبی از شهرهای مختلف نه فقط مرکز استان داریم.

جای سوال است که با وجود این بازیکنان بااستعداد، چرا مسئولان استان این استعدادها را نمی بینند که در سطح لیگ های مختلف کشور بازی می کنند و چرا به این فکر نمی افتند که این ها را جمع کنند و برای کرمانشاه یک تیم درست کنند، متاسفانه مسئولان نمی خواهند و به نظرشان این امر دردسرساز است.

و حرف آخر؟

 تشکر می کنم و اینکه امیدوارم مسئولان به فکر این بازیکنان و قدردان قهرمانان باشند و به خواسته های آنها توجه کنند و باعث نشوند که کلا ورزشکاران از ورزش  دلزده شوند.

 

گفتگو ازشبکه اطلاع رسانی مرصاد/