در آن زمان حضرت آقا رئیس جمهور بودند و برای بازدید به لشکر ۳۱ عاشورا آذربایجان که ما آنجا خدمت می کردیم، آمده بودند. آن روز(روز عکس) دیدم که اطراف فرماندهی خیلی شلوغ است. باید برای سر کشی به گردان ها می رفتم ولی دلم می خواست بمانم و به فرماندهی بروم تا حضرت آقا را ببینم. ولی باید می رفتم؛ سوار به موتور شدم تا سری به گردان ها بزنم. رفتم گردان سیدالشهدا؛ گردان خط شکن، چند سالی در کنارآنها بوده ام. بعد از آنجا در راه بازگشت با اینکه افسوس می خوردم که ایشان را ندیدم ولی با امید دیدارشان برمی گشتم که پشت یکی از خاکریزها دیدم یک نفر با اشاره به من می گوید بیا اینجا. رفتم جلوتر دیدم معاون لشکرمان است. وقتی به او رسیدم؛ پرسیدم چه خبر است؟ گفت: حضرت آقا آمده اند اینجا وضو بگیرند و نماز بخوانند. شما هم بیایید این طرف حضرت آقا را ببینید.
باورم نمی شد. خیلی خوشحال شده بودم. وقتی رسیدم دیدم حضرت آقا در حال وضو گرفتن هستند، هنوز نحوه وضو گرفتنشان در خاطرم مانده است. به خاطر وضعیت خاص دستشان که در آن حادثه تروریستی صدمه دیده بود نوع خاصی وضو می گرفتن که هنوز به یادش که می افتم دلم می لرزد. می خواستم بروم همان لحظه ببوسمشان که یکی از آقایانی که آنجا بود گفت صبر کنید تا وضو بگیرند.
وضو که تمام شد؛ یک عکاسی داشتیم که رسید و گفت: آقا اجازه بدهید عکس بگیرم. حضرت آقا به زبان آذری گفتند: اوش دانه و با انگشت دستشان عدد سه را نشان دادند. عکاس هم سه تا عکس گرفت که یکی از آنها بعدا در محل های مختلف چاپ و منتشر شد که به حسب اتفاق و توفیق ما هم در آن عکس بودیم.
به روایت حاج جعفر داروئیان
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد