بحران هويت در نمادهاي شهری اسلام آبادغرب

گردشگری شهری،‌ یکی از شاخه‌های صنعت درآمدزای گردشگری در جهان است که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به انواع فعالیت‌هایی که گردشگران در شهر مقصد انجام می‌دهند، شامل بازدید، خرید، تفریح و تفرج، استراحت و درمان، گردشگری شهری می‌گویند. آمارها نشان می‌دهد که شهرها از مهم‌ترین کانون‌های جذب جهانگردان است، زیرا در خود جذاب‌ترین یا پیشرفته‌ترین مراکز تفریحی، علمی، پزشکی و اقتصادی را جای داده و افزون بر اینها، گاه از جاذبه‌های طبیعی نیز برخوردار است

در این میان نقش نمادها و سمبل‌های شهر در تقویت گردشگری شهری قبل توجه است. نماد به معنی سمبل یا نشانه است و نمادها از دیرباز شناسنامه‌های شهرها بوده است که شهری را از شهر دیگر متمایز می‌ساخت و بنابر سابقه و فرهنگ شهرها، شکل‌های گوناگونی به خود می‌گرفت. از نظر پژوهشگران شهری، نماد شهری، عنصر یا فضایی است که تداعی‌کننده خاطره‌ای مشترک برای مردم شهر باشد؛ خاطره‌ای که با بازدید از آن، گاه به شکلی ماندگار به گردشگر ناآشنا با شهر نیز منتقل می‌شود

اسلام اباد كه داراي پيشينه اي كهن و تاريخي در كشور عزيزمان ايران ميباشد متاسفانه با  وجود داشتن  جاذبه هاي  گردشگردي  در سطح شهرستان هيچ بهر هاي ازآنها نبرده و داراي نمادي متخص به خود و بومي نيز نميباشد  و سال به سال  بخاطر عدم توجه مسئولين اين تنزل نيز ادامه دارد نمادهاي موجود در ميادين اين شهر  بجز ميدان شهيد بهشتي  و  تنها مجسمه اي كه  ياده واره مقاومت وشهادت رزمندگان جنگ است  بقيه انها هيچ گونه تناسبي با فرهنگ بومي و محلي منطقه نداشته و ندارد اينكه عزيزان ما در شهرداي با چه نيتي اقدام به نسب آنها كرده اند را بايد خودشان جوابگو باشند . باميد روزيكه با درايت بيشتري به اين نمادها و ميحط هاي گردشكردي نگاه كنيم و ارزشي مضاعف بعنوان محلهاي جذب گردشگر و توريست براي انها قائل شويم