احساس آرامش در زندگی

وبلاگ " سبک زندگی " نوشت :

روزها و شبهایتان را پس بگیرید

ما در دنیایی زندگی می کنیم که با سرعت فراوان به جریان خود ادامه می دهد. زندگی در چنین روندی همیشه در ما این احساس را ایجاد می کند که با کمبود وقت مواجه هستیم. البته متخصصین و کارشناسان می گویند: هنوز هم این قدرت را داریم که زمان را به نفع خود باز گردانیم.

در هر شبانه روز 24 ساعت وجود دارد و از آنجایی که ما انسان هستیم و نه ماشین، در نتیجه نمی توانیم به همه کارها برسیم. برای بسیاری از ما زمان روز کم می آید، زیرا کارهای زیادی را در یک زمان کوتاه می گنجانیم. اکناف ایسواران، استاد معروف مراقبه می گوید: معمای اصلی این است که ما دائماً در تکاپو و حرکت سریع و سریعتر هستیم و دائماً با کمبود زمان مواجه می شویم. دائماً در حال انجام کارهای فردا هستیم تا زمان بیشتری برای کارها داشته باشیم، اما مجدداً با کمبود وقت مواجه می شویم.

در این زندگی سریع و پرکار، طرز فکرهایی شکل می گیرد که واقعاً تاسف آور است. هر کاری که در این جریان و برنامه پر سرعت قرار نداشته باشد، به عنوان لذت های محکوم شده تلقی می شود. تماشای افتادن برگ های پائیزی به جای پاک کردن پنجره ها امری بی اهمیت تلقی می شود. تاب خوردن در حیاط به جای پرداخت قبوض آب و برق، امری تن پرورانه به نظر می رسد. با این نوع ارزش گذاری روی لذت هاست که خود را درگیر کارهای از پیش تعیین شده می کنیم.

پس اولین کار برای بازگرداندنِ زمان، تأمل و تعقل در رفتارهایمان است. شدت جریان و سرعت زندگی چه حسی را به شما القا می کند؟ خوشحالی و یا خستگی و ناراحتی؟ اگر جواب شما همراه با مکث باشد پس احتمالاً احتیاج به بررسی مجدد دارید. شما همیشه مسئولیتهایی به گردن خواهید داشت، اما چیزی که برای شما واجب تر از انجام کارهای مهم است این است که ببینید چه کارهایی را می توانید نادیده بگیرید؟ چه کارهایی را می توانید لغو کنید، به تعویق بیندازید و یا سبک تر کنید؟ می توانید از این زمانهای حذف و آزاد شده، برای خود زمان ایجاد کنید و نقطه ی شروعی را تثبیت کنید. آنجا نقطه ای است که از کار و زندگی خود هر دو احساس رضایت کنید. زمانی که کارهای غیر واجب خود را برای انجام کارهایی که به انجام آنها علاقه دارید کنار می گذارید، این کار به شما احساس شادی و رضایت از زندگی می دهد.

مصرف گرایی یکی از عواملی است که منجر به داشتن زمان های کمتر برای لذت بردن از زندگی می شود. تفاوتی نمی کند که در کجای این دنیای اقتصادی هستید، اما خرید لباس ها، مبلمان، لوازم الکترونیکی جدید و جذاب و ماشین، شما را مجبور می کند که بیشتر کار کنید تا در آمد بیشتری داشته باشید. هر چه نیاز به پول بیشتری داشته باشیم متعاقباً به کار و در آمد بیشتر نیز نیاز خواهیم داشت. این کار بیشتر برای این است که در جامعه امروز مورد قبول تر بوده و به نظر زندگی خوبی داشته باشیم. اما بهتر است بدانیم که می توان فراتر از این لذت های کوتاه مدت مادی، زندگی نمود و آرامش و لذت روانی به دست آورد.

داشتن امکانات بهتر و بیشتر بسیار خوب است، ولی باید بین تلاش برای تهیه این امکانات و فراهم کردن شرایط استفاده از زمان های زندگی تعادل برقرار کنیم. اکثر ما برای خریدن ماشین های مدل بالاتر، ویلا و خانه های بزرگتر، بهانه مناسبی داریم. همه فکر می کنیم با داشتن فلان ویلا می توانیم اوقات بهتر و بیشتری با خانواده سپری کنیم. این در حالی است که اگر ما گرفتار تهیه پول برای امکانات بسیار باشیم، زمان کمتری برای خود و خانواده خواهیم داشت. خودتان تناقض را حس می کنید پس بین تلاشتان برای تهیه امکانات و کنار گذاشتن زمان برای زندگی، تعادل برقرار کنید.

در بسیاری از موارد وقتی به کسی لقب آرام می دهند، این لقب چندان مقبول نیست. شاید همه فکر می کنند شخص آرام قاعدتاً شلخته و بی انگیزه است. همه خوب بودن را در پرتلاش بودن، پرکار بودن و سریع تر بودن می دانند، در حالی که این صفات همیشه همراه با داشتن استرس بیشتر هستند. پس سعی کنید بین آرام و پرتلاش بودن تعادل معقولی پیدا کنید. از دوستان نزدیکتان در مورد کمبود وقت سؤال کنید و راه حل های آنها را به کار بگیرید. راه حل های خود را به آنها پیشنهاد کنید. با تمرین خواهید توانست کلافگی ها را کنار بگذارید و ساعت های آرامی ایجاد کنید.