سیاه چاله برجام

از سویی با توجه به اظهارنظرهای گذشته مقامات کنگره آمریکا، به نظر نمی رسد که آمریکا از برجام خارج شود و اعلام عدم پایبندی ایران به برجام، نشان می دهد که استراتژی ترامپ افزایش فشار روانی و اقتصادی علیه ایران برای امتیازگیری در حوزه های موشکی، منطقه و... در عین حفظ برجام است.

آنچه امکان اعمال این فشارها برای آمریکا و ترامپ را فراهم کرده است تا در عین حفظ برجام و ایجاد فشار برای اقداماتی مانند بازرسی های نظامی فشارهای اقتصادی علیه ایران را افزایش دهد، حفظ ساختار و سازوکار اجرای تحریم ها در برجام است.

براساس برجام، ساختار تحریم های ثانویه بانکی و سازوکار اجرای آن حفظ شده و تنها مصادیق اعمال تحریم ها کم شده است.

 در واقع پس از برجام به مانند گذشته، اگر یک بانک خارجی با بانک های ایرانی ارتباط داشته باشد و در این ارتباطات، ارتباط یا سودرسانی نسبت به یک نهاد تحریمی وجود داشته باشد، آن موسسه مالی خارجی همچنان شامل جریمه های آمریکا می شود. 

آمریکا نیز نشان داده است در ایجاد فشار علیه ایران و جریمه موسسات مالی که از تحریم های آمریکا تخلف می کنند جدی است، که نمونه آن جریمه بانک سن پائولی ایتالیا پس از اجرای برجام و افزایش متناوب لیست تحریم در دوره های مختلف بوده است.

  ترامپ پس از اعلام استراتژی خود، نشان داد که با اجرای قانون تحریمی کاتسا یا همان سیاه چاله تحریم،  استراتژی افزایش لیست تحریمی را با قدرت بیشتری کلید زده است.

وزارت خزانه داری آمریکا همزمان با اعلام استراتژی جدید ترامپ،  سپاه پاسداران را متعاقب قانون کاتسا، ذیل دستور اجرایی 13224 مربوط به گروه های تروریستی و حامیان آن در لیست تحریم قرار داد.

 با این اقدام، عملا افزایش لیست تحریمی و افزایش ریسک همکاری بین المللی بانکی وارد فاز جدیدی شد و از این پس، تمام افراد و نهادهایی که کوچک ترین ارتباط کاری یا حقوقی با سپاه پاسداران داشته باشند، می توانند مانند سیاه چاله ای در لیست تحریم فرو روند.

افزایش ریسک همکاری بین المللی بانکی، باعث افزایش تقاضای بانک های اروپایی برای اجرای FATF در بانک های ایرانی برای حداقل شدن احتمال درگیری با نهادهای تحریمی است، که نتیجه آن اجرای تحریم های آمریکا در داخل خاک ایران و افزایش خود تحریمی است.

بنابراین استراتژی جدید آمریکا که با سخنرانی ترامپ و تحریم شدن سپاه ذیل تحریم های گروه های ترویستی رسما کلید خورد، ایجاد محدودیت های شدید در روابط بین المللی بانکی وکمتر شدن دسترسی آزادانه به منابع ارزی و افزایش فشارهای اقتصادی و خودتحریمی برای امتیازگیری از ایران در حوزه هایی مانند موشکی و منطقه است.