رضا گشتاسب؛ عضو هیأت داوران سیزدهمین جشنواره ملی تئاتر مرصاد:

خیانت دردناک منافقین به سادگی فراموش نمی شود و هنر برای بیان دردها زبان کاراتری دارد/تئاتر هنوز به یارانه های مهم دولتی وابسته است و بدون‌ آن آسیب می بیند

کد خبر: 309469
|
16:46 - 1401/12/02
نسخه چاپی
خیانت دردناک منافقین به سادگی فراموش نمی شود و هنر برای بیان دردها زبان کاراتری دارد/تئاتر هنوز به یارانه های مهم دولتی وابسته است و بدون‌ آن آسیب می بیند
رضا گشتاسب عضو هیأت داوران ارزیابی و انتخاب آثار مسابقه های تئاتر صحنه ای و‌ خیابانی سیزدهمین جشنواره ملی تئاتر مرصاد گفت: خیانت دردناک منافقین به سادگی فراموش نمی شود و هنر برای بیان دردها زبان کاراتری دارد.

به گزارش اسلام آباد خبر ، رضا گشتاسب عضو هیأت داوران ارزیابی و انتخاب آثار مسابقه های تئاتر صحنه ای و‌ خیابانی سیزدهمین جشنواره ملی تئاتر مرصاد؛ متولد ۱۳۶۰ یاسوج، کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی،‌نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر نظرخودرا در  گفتگو با خبرنگار ما، سطح کمی و کیفی آثارشرکت کننده در سیزدهمین جشنواره ملی تئاترمرصاد را این‌گونه بیان کرد: به نظرم آثار انتخاب شده در بخش صحنه ای آثار خوب و با کیفتی هستند و اگر امکانات اجازه می داد می شد ۴ یا پنج کار دیگر هم حضور داشته باشند. در بخش خیابانی انتظار بیشتری داشتم و دو سه کار فاصله ی بیشتری با دیگر کارها داشتند اما‌ این که در نهایت جشنواره در چه سطح و با چه کیفیتی برگزار می شود تنها به آثار راه یافته به جشنواره مربوط و خلاصه نمی شود، باید دید چه امکاناتی در اختیار برگزار کننده ها هست، سالن ها چه شرایطی دارند و امکانات رفاهی در طول برگزاری جشنواره در چه سطحی هستند و سایر موارد این چنینی.

 

وی عنوان کرد: باید دید آیا جشنواره می‌تواند بستر مناسبی برای شکل گیری گفتگو بین گروه‌ها را فراهم کند یا نه و اگر این رویداد بتواند محل مناسبی برای به اشتراک‎گذاری دیدگاه‌ها، دغدغه‌ها و سایر مناسبات مربوط به تولید تئاتر از سوی شرکت کنندگان باشد فکر می کنم جشنواره قدم مهمی برداشته که نتیجه اش را به زودی و در دوره های بعد خواهیم دید.

 

 وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما راجع به عملیات مرصاد و جنایات منافقین اظهار داشت: این که کسانی باشند و بخواهند به خاک خودشان‌خیانت بکنند همیشه دردناک هست و جایی که درد وجود دارد هنر و بیانگری زبان کاراتری دارد. مساله ی خیانت مساله ی مهمی در مناسبات انسانی است و مربوط به یک برهه ی خاص و یک مکان مشخص نیست و این ازلی ابدی بودن آن، باعث می شود تولید کننده و دریافت کننده، پیام را با زبانی مشترک و قابل فهم تبادل کنند و این خصوصیت همواره برای هنرمند جذاب است. کسانی که در ظاهر از ما هستند اما آن جا که نباید دروازهای شهر را باز می کنند و آن جا که باید باز نمی کنند و ما چون این میزان از پلیدی را باور نداریم در واکنش نشان دادن یا دچار‌تردید می‌شویم یا سرعت عمل لازم را نداریم. روزهای سختی را در این واقعه مردم صبور کشورمان از سر گذراندند، چیزی که به سادگی نمی شود فراموش کرد. 

 

گشتاسب پیشنهاد و نظرخود را درخصوص قرار گرفتن جشنواره ملی تئاتر مرصاد در سرفصل اعتبارات وزارت ارشاد، این گونه بیان کرد: حتماً کسانی که می توانند در این‌خصوص موثر باشند تلاش‌شان را کرده اند. تئاتر اگر بتواند کارکردهای درست خودش را داشته باشد، به زبانی تاثیرگذار حرف‌هایش را می‌زند و جشنواره ها اگر در شکل و شمایل راستین‌شان ظاهر شوند و مسیر بی‌راهه را نروند، پاسداشتی برای مشارکت کنندگانی هستند که برای تولید بهتر همواره تلاش می کنند. تولید کننده سعی می کند کار بهتر‌ تولید کند و تماشاگر سعی می کند کار‌ بهتر ببیند، در اجبار نبودن ها و" همین که هست" نماند. برای این مهم باید امکانات در اختیار برگزار‌کنندگان‌ باشد، سیاست های کلی برگزاری جشنواره مشخص باشد و با کمبودها دچار آسیب و تغییرات بنیادین‌ فروکاهنده نشود. یک دوره خوب و یک دوره بد نباشد. برای این به نظرم باید اعتبارات به صورت رسمی مشخص باشند و این که راههای تأمین آن به چه صورت باشد هم به طور مشخص بیان شده باشد؛ تئاتر هنوز به یارانه های مهم دولتی وابسته است و بدون‌آن آسیب می بیند. 

 

وی درخصوص مقایسه کمی و کیفی جشنواره با دیگر جشنواره های کشور نظیر جشنواره مریوان و فتح خرمشهر و ... گفت: هر جشنواره خصلت و خاصیت‌خودش و همینطور آسیب‌های خودش را دارد، جشنواره‌هایی که سراغ داریم همیشه در حال آزمون و خطا هستند. یک دوره یک سیاست‌گذاری را دارد و دوره بعد چیز دیگری است. خیلی از جشنواره ها را وقتی شرکت می کنی می بینی خاصیت و زبان مختص خودش را ندارد. شبیه به بقیه است هرچند در ادعا قرار بود چیز دیگری بشود. امیدوارم جشنواره ی تئاتر مرصاد چیزی باشد که دوست دارند باشد و کمبودها کیفیتش را تقلیل ندهد. امکانات لازم در اختیار این‌جشنواره باشد و تولیداتی داشته باشد که خروجی‌اش هر جا به صورت مستقل اجرا رفت دوست داشتنی باشد. 

 

عضو هیأت داوران ارزیابی و انتخاب آثار مسابقه های تئاتر صحنه ای و‌ خیابانی سیزدهمین جشنواره ملی تئاتر مرصاد یادآور شد: این که سیزده دوره این‌جشنواره برگزار شده یعنی با تمام سختی ها هنوز امیدوار و پرتلاش به آینده نگاه می کند. 

گشتاسب پیشنهاد خود را برای بهتر برگزار شدن جشنواره تئاترملی مرصاد اینگونه عنوان کرد: این جشنواره اگر امکانات و بودجه لازم‌ را در اختیار داشته باشد خوب است که در کنار بخش عمومی، بخش ویژه مرصاد را داشته باشد که تولیداتش نمی‌خواهند شعار زده باشند. تولیداتی باشند که در فرم و چگونگی بیان محتوا حرف های مهمی داشته باشند. در بخش عمومی می‌شود پذیرای آثار بیشتری بود که مساله شان جنگ و مسائل مربوط به آن باشد. با تنوع در دیدگاه و زبان و شکل اجرا، شاید بستری باشد برای پذیرایی از آثار برگزیده سالانه ی کشور. همچنین بستر مناسبی را برای گفتگو شکل دهد و به بحث پژوهش نگاه تازه‌ای داشته باشد، پژوهشی که معطوف به نتیجه باشد واین لازمه اش پیگیری است بسیاری از جشنواره ها پژوهش را صرفا برای اینکه داشته باشند دارند برگزیدگان مشخص شود واثر به آموزش هم باید توجه کرد. آموزش هایی که صرف برگزار شدن و از سر باز کردن نباشد. بتواند به دانش تئاتری ما بیفزاید. 

 

این هنرمند و کارگردان تئاتر با اشاره به نقش رسانه ابراز داشت: جریان نقد و رسانه نیز باید مشارکت فعالی داشته باشند تا به دور از وابستگی‌ها به معرفی بهتر آثار بپردازند و نقاط ضعف و قدرت بیان شود. در کنار همه ی این‌ها نیاز هست به امکانات سخت افزاری توجه ویژه ای کرد. سالن ها و امکاناتشان باید مناسب تولید امروز باشد. نمی شود فقط دوست داشت جشنواره ی خوبی داشت اما به این مسائل به هر دلیل نپرداخت. 

 

وی انتظار خود را از مسئولان، هنرمندان و رسانه‌ها اینگونه مطرح کرد: از مسئولان انتظار می رود اگر مسئولیتی در تئاتر می پذیرند به دانش‌شان از تئاتر بیفزایند، آگاهی جلوی بسیاری از سوء تفاهمات را می گیرد.، مسئول آگاه به اندازه آگاهی اش در قدم های رو به جلوی تئاتر موثر است، از هنرمندان انتظار می رود کاری را که دوست دارند تولیدکنند، کاری که از روی اجبار و یا سفارش صرف برای تولید یک محتوای مشخص و پیشنهاد شده باشد معمولاً دوست داشتنی نخواهد بود؛ اثردست ما را رو می کند، دانستن و تلاش برای رسیدن به آن همیشه باید جدی گرفته شود، شکل‌های تازه برقراری ارتباط را بشناسیم و از کلیشه های بارها تکرار شده دوری کنیم. 

 

رضا گشتاسب گفت: از رسانه ها انتظار می رود با شناخت جهان تئاتر، ضرورت تئاتر و اثر بخشی آن را مورد توجه قرار داده و بین جهان تولید کننده و جهان دریافت کننده ارتباط برقرار کنند و در جهت شناساندن زوایای پنهان اثر بکوشند و آن را با مخاطب خود به اشتراک‌ بگذارند تا سلیقه‌ها با جهان تازه‌تری آشنا شوند و زیباشناسی جمعی به سطح بالاتری برسد. این که هنوز ابتذال مخاطب بیشتری دارد تنها به دلیل کم‌کاری هنرمند و عدم‌ توجه به راه‌های برقراری ارتباط با مخاطب برنمی‌گردد، قسمی‌ از آن حاصل کم کاری جمعی منتقد، رسانه، مسئول و حتی مخاطب هم هست.‌این‌جا کار رسانه و رسالتش آغاز می شود.

 

 رضا گشتاسب درپایان این گفتگو ابراز امیدواری کرد: امیدوارم که جشنواره خوبی پیش رو باشد و در دوره‌های بعدی نیز شاهد اتفاقات بزرگ و مهم باشیم. به همه ی برگزار‌کنندگان خسته نباشید می‌گویم.

 

گفتگونگار: میتراباباخانی/

    نظر شما

    دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد